बंडखोर कवी:: गिरीष जाधव राह. पुणे
नशिबि तुझ्या बांधच ,
भाबळीचा काटा पेरलेला
रक्ताळलेला, वेदना देणारा,
पायात आरपार शिरणारा
काळीज खणणारा,
हा तो बाभळीचा बांध
गेले तिन पिढया तुझ्या शेतात
पाय रोवुनं उभा राहिलेला
तुझ्या माहेरी ही हा असास
बाभळीचा बांध होता,
तुझं लहानपण पाहिलेला,
तुला परशी टिपरया खेळत पाहाणारा
शेना मातीच्या गवरया लिपणारा
तुझ्या माहेर सासरचा, हा तोच बाभळीचा बांध
तुझ्या नशिबी पुजलेला
दुखाने भरभटलेला, मनाला टोचणारा
रक्त बंबाळ वेदना जीवनभर देणारा
तुझ्या सोबत माहेरचा आहेर म्हणुनं
सासरी आलेला, तुझ्या घरा पासुन परसभर लांब
एकलाच उभा राहितुझा रक्षणं कर्ता
तुझ्या शेतात ताट मानेने जगणारा
तुझी जिंन्दगी, दारिद्रयानं करपलेली
उन्हं सावलीचा खेळात, सारचं तुझ बाभळी सारखं भकास पडलेलं
तरी तो तुझ्या समवेतच जगतच होता
कधी त्यांनी दोन वाटी कालवण पण
तुझ्याकड मागितलं नायं
उपाशी तापाशी जगत गेला
पण हा बाभळीचा बांध झुकला नाही
बाभळ ही कोणा समोर झुकत नसते
बाभळीच्या वाटेला कुणी जात ही नसते
तु बाभळी परिस या गावात नांदत होती
कमरला हिळीचा चाकु घेवुन
आल्या गेल्या रानडुकरांनला, गावातील सावकराला
तु फाटयावर मारलं होतं
तुझ्या पाठीच्या कण्यात बाभळीच्या फांन्द्ययान सारखी
ताकत धडया सोबत, पाबळ घेवुन शेत नांगरणारी
निंदणी कुरपणी करणारी
हिरीतुन एकलीच पाणी उपसणारी
भिवा शिव्याच्या अंगावरून मायेचा
हात फिरवणारी, कोंबडया बकरयांनला जीव लावणारी
जीवन तुझ बाभळीच्या बांधा सारखचं
होत, भर उन्हां तान्हांत पाऊस पाण्यात
एकलीच बांधावर उभी राहिलेली
मरणाची वाटं बघतं
बाभळ मरतं नसते, ती फक्त जगतं असते.
आपल्या परिसरातील बातम्या व घडामोडी बघण्याकरीता आजच महाराष्ट्र संदेश न्यूजच्या वेबसाईट www.maharashtrasandesh.com ला भेट द्या. 9766445348/7385445348
